maandag 11 april 2011
Uitgestoken armpjes
Wat een heerlijkheid!! Zachtjes komt het vertrouwen weer bij me terug. De mensheid had ik al afgeschreven. De planten; mijn exotische kweek wel te verstaan bleef maar vasthouden aan de drang te willen overleven. Ik stond erbij en keek ernaar, zonder iets te doen groeiden de planten en draaiden hun lange armpjes om de planten heen die naast hen stonden. En natuurlijk lieten deze planten dit toe. Het zijn immers planten en niet kwaadwils als het om anderen gaat. Wat zij hadden kunnen doen lees ik in het verhaal/de verhalen van science fiction schrijvers. Omdat ik in principe niet van science fiction hou kan ik dat beeld van een heerschappij gemaakt en geleid door planten zoals in "de triffids komen" van John Wyndhan bijzonder gemakkelijk van me afzetten.
Hoe urgent ook de steun voor een Kiwano is, als de steun niet gegeven wordt zoekt de kiwano gewoon verder. Het leuke daaraan is dat het ook een andere plant kan zijn dat toevallig in de buurt staat. De dunne, lange armpjes zoeken eerst in de rondte en als het niet lukt in de buurt iets te vinden om aan vast te houden groeit het gewoon door in de lengte. Deze vastberadenheid te groeien ontroert me. De misère die wij kennen in de wereld kan ik op die manier ook begrijpen. En de Nederlandse, politieke akkefietjes verschrompelen bij dat besef. Want alles groeit.
Nou weet ik wel dat de mens als hoogste op de lijst staat van wat er leeft op aarde. Het is echter zo dat de techniek en de ontwikkeling daarvan maar voortsnelt in een tempo dat wij niet voor mogelijk hielden. Want nu kan een robot al stofzuigen en los van het feit dat dat prettig is blijft de nijpende vraag bestaan: waar gaat dat heen? Voor mij heeft de tropische teelt het antwoord gegeven. De mens blijft bestaan zolang hij zijn helpende handen maar aanbiedt.
Wel geef ik natuurlijk toe dat een kiwano vrucht hele gemene stekels heeft. Maar deze 'baby kiwano' kan verwerkt in allerlei salades en andere gerechten nou net dat tikje tropisch en daarmee warmte toevoegen wat wij als mensen zo hard nodig hebben.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
De smaak van de Kiwano valt me een beetje tegen, maar het is een fraaie siervrucht op de vensterbank. Zij blijft maanden lang goed terwijl ze langzaam van groen naar geel veranderd.
BeantwoordenVerwijderen