Het bananenboompje is er één van vertrouwen. Dat alles wel weer goed komt. Ook al lijkt het leven gedaan en is er weinig hoop op een beter vervolg dán is er altijd het bananenboompje. Het voorjaar kondigt zich aan, in de sterke en tegelijk fragiele bladeren spat het enthousiasme ervan af. "Als ik nou net zou doen alsof dat boompje mijn persoonlijke therapeut is" flitst door mijn hoofd. Dan zou ik dus aan een plant mijn zielenleven bloot geven. Helaas knakt er wel eens een blad en geeft een spalk het vermogen aan het blad zich te herstellen of zelfs weer aan te groeien. Of wordt de plant het slachtoffer van een stofzuiger slang die met geweld het hele blad probeert naar binnen te zuigen. En wat een victorie als ik bij machte ben het blad te redden! Ook de kracht zich los te maken/uit te rollen van die moederstam om vervolgens een fris blad zich te zien ontwikkelen. En het gaat maar door, maanden, jaren achtereen. Over de leeftijd die het boompje gaat halen heb ik me nog geen informatie laten geven; heb simpelweg nog niet gedurfd me uit die bananen droom te laten halen door het internet of wat voor ander mensenmedia vorm dan ook.
Prachtig,prachtig.
BeantwoordenVerwijderenHet licht groene blad op de foto's.
Hoeveel mooier nog zal het in werkelijkheid zijn.
Je schrijft over hoop.
Volgens Vaclav Havel is hoop de zekerheid dat iets zin heeft ongeacht de afloop
Ja, leuk dat ook filosofisch getinte uitspraken van Havel weerklank vinden bij het bananenboompje en diens blad
BeantwoordenVerwijderenDank voor het schrijven in het Gastenboek van www.zaaieens.nl. Ik denk, dat de banaan toen met de bladeren omhoog :-) 2,5m was. Ik zie hem dit jaar nog niet uit de grond komen.... maar hij heeft me nog nooit teleurgesteld.
BeantwoordenVerwijderen