zondag 23 december 2012

De Kasdruifstek

Ik heb even niet een nieuw plantje om over te schrijven, toch wil ik zoals altijd minstens eens per maand een nieuwe blog maken. Dus grijp ik nu naar het fenomeen stekken. Dat is zowaar gelukt, zo moeilijk is het inderdaad niet, en het gaat hierbij om een kasdruif.
Hij staat al enige tijd niet in de kas maar in de tuin, zodoende heb ik gedacht hem te 'moeten' stekken voor hij afsterft vanwege de winter. Jammer genoeg heeft één exemplaar het opgegeven, de ander echter staat stevig in de grond en groeit gestaag.
Nu na gaan denken waar ik de plant zal zetten als het dadelijk zomer wordt. Er is niet zo ontzettend veel ruimte in de kas, en de ruimte die er is gebruik ik toch het liefst voor de exoten uit 'nog' warmere streken.




Horizon
Een novelle, deel6




HOOFDSTUK 3

Terug van hun reis naar 'het grote Amerika' hebben Pieter en Ines blijvend een leuk contact. Het is Pieter wel opgevallen dat Ines met de planten 'praat'. En dan alleen met diegeen die ze de moeite waard vindt. Ze zeggen natuurlijk nooit iets terug.
Ze spreken elkaar altijd even bij de yoga les en na de reis kennen ze mekaar toch iets beter als daarvoor.
   "Nog nieuwe dingen gezien of gehoord?" vraagt Pieter.
   "Hangt ervan af wat je wilt zien of horen, denk ik?!"
   "ja, ja, je bent toch ook een mooie hè",  antwoordt Pieter terwijl hij er helemaal niet zeker van is of er een reactie van hem verwacht wordt."Maar zeg nou eens, als je praat tegen planten dan bedoel je daar toch niet iets mee?"
Pieter frommelt wat nerveus aan zijn paardenstaart. En hoewel ze ieder een eigen kamer hadden in Amerika en er niks op intiem gebied of zo gebeurde, toch richt hij een zachte en ook iets meewarige blik op haar.
   "Sorry hoor Pieter, maar mis ik soms iets?"
   "Nou ja, in Amerika had je het toch over het praten met planten en zo en ik vroeg me gewoon af of je dat nog steeds doet. En of je dan verwacht een antwoord te krijgen of zo?"
   "Maar jij weet toch dat planten dat niet kunnen?" vult Ines aan. Weer krijgt ze een meewarige blik als antwoord.
   "Nee, dat kunnen ze inderdaad niet, wees gerust ik ben niet gek. Het zou wat moois wezen, als Monique dat tegen haar studie genoten moet vertellen als er naar gevraagd wordt."
   "Maar je hebt wel voorkeur toch, tegen welke plant je praat en welke niet?"
Ines zegt: "kom vanavond anders even langs, dan praten we verder en leg ik je alle ins en outs uit".

Nu had Ines een belofte gedaan en normaal, zo wist ze uit ervaring, was dat geen probleem en deed ze wat ze had beloofd. Maar op haar fiets richting huis piekert ze wat ze nou aan Pieter zal gaan vertellen. Want ze weet tenslotte eigenlijk niks meer zeker. Die hele episode met John of die nou bestaan had of niet, haar fanatisme over de kweek en waterloop en nu die aardige Pieter. Ines begint steeds harder te trappen, en door haar rondtollende gedachtes gaat ze nog sneller op de pedalen staan.
   "Ik ben niet gek", had ze tegen Pieter gezegd, en nu moest ze het antwoord weten en geven aan hem als hij vanavond kwam. Wat ze in ieder geval zou doen is hem precies vertellen hoe dat nou ging met de waterloop. En misschien zou hij haar daarmee kunnen helpen en zou ze John of 'ie nou bestaan heeft of niet kunnen wissen uit haar hoofd.

Wordt vervolgd...

donderdag 15 november 2012

Mexicaanse Tijgerbloem



Het begon bij een zakje zaad van de HEMA. De plantjes daarvan hebben gebloeid en zaad gegeven. Dat heb ik geoogst en opnieuw in de grond gedaan. En zie hier het resultaat, opkomende deze op grassprietjes gelijkende tijgerbloemen.
Alhoewel ik alleen over planten schrijf met foto's erbij die eetbare vruchten geven, wil ik af en toe ook een bloem toevoegen.
Zo deed ik dat bij de Okra, zo doe ik het nu bij deze. Het verschil is dat dit daadwerkelijk ook alleen een bloem is. Maar wat voor één!





Horizon
Een novelle, deel 5






Het jaar daarop is het zover en gaat ze richting het land waar ze zo benieuwd naar is. Ze gaat niet alleen, maar samen met een man die zij leerde kennen van de meditatiegroep. Relaxed gaan ze met elkaar om en dat is voor Ines een verademing na haar chaotische afgelopen twee jaren.
   Eenmaal uit het vliegtuig gestapt probeert Ines de echte geur van Amerika te ruiken. Op het vliegveld was het vooral hamburger lucht; maar Ines wil iets anders ruiken; bijzondere vruchten, speciale kruiden.

Een dag later gaan Pieter en Ines op zoek wáár in de stad de vruchten te vinden zijn. En geweldig veel vruchten vinden ze. Ines is opgetogen en wil ook alles weten over het gebruik ervan in de keuken. Durianvruchten vindt ze niet, ze begrijpt dat ze die in Azië moet zoeken maar Cactusvijgen vindt ze wel en met deze nog vele anderen.
   Ook Pieter is blij verrast maar zegt ook dat het Aziatisch continent misschien wel net zo spannend of misschien nog spannender is. 
   "Nou, dan weten we direct waar we volgende keer heengaan" zegt Ines, blij over hun gedeelde interesse. "Maar het is ook je interesse voor meditatie en zo, toch?", vraagt ze. 
   "Ja, klopt, Tibet en India zijn toch echt wel de landen waar je geweest 'moet' zijn. Als je geïnteresseerd bent in yoga tenminste".
  
Dat Ines interesse had; dat leed geen twijfel. Maar dan zou zíj vruchten vinden i.p.v. haar eigen zelf. Misschien had ze het nu dan gevonden; datgeen waar ze al lang naar zocht.

Wordt vervolgd...

maandag 15 oktober 2012

Dadelplant in wording



Fijn; er zijn eindelijk een aantal dadels opgekomen! Ik heb er al één in een apart potje gezet met de gedachte dat deze ook wel wat privacy zou waarderen. De anderen zullen volgen. Ik kocht de dadels in een gewone supermarkt. 
Hoe het vervolg zal zijn van de groei weet ik uiteraard niet, al kan ik wel constateren dat er schot zit in diegeen die ik zijn privé plekje gaf.



Horizon
Een novelle, deel 4






De brug die de mannen bouwden is een Japanse. Aan de ene kant staan de Chinees met de andere prikkers en aan de andere kant de andere exoten die niet prikken. Het water kabbelt zachtes onder de brug door.
   Door dit rustige kabbelen raakt Ines zélf helemaal rustig. Ze moet denken aan haar meditatie ervaring en gaat in yoga-houding op het bruggetje zitten. Na enige tijd zet ze het zacht zoemen in wat steeds luider wordt. Enkele nieuwsgierige mensen kijken uit de ramen. Ines ziet dat niet, ze zit met haar ogen dicht. Maar ze hoort wel het geluid van dichtslaande ramen. En dan het gedreun van een radio die brutaal de rauwste hardcore punk uitbraakt.
Oh, zit het zo, denkt ze en inmiddels helemaal uit haar meditatie gehaald staat ze op om te kunnen zien waar het geluid vandaan komt.
   De buren van haar net gekochte huis had ze wel ontmoet zij het alleen kort. 
Dat zal dan wel die puber zijn, denkt ze onwillekeurig. Ze heeft zelf ook een kind maar die is kortgeleden het huis uitgegaan. En Ines houdt van haar dochter maar vindt deze vernieuwde vrijheid heerlijk. En om dat nou te zien vergallen, amehoela dat wil ze niet.


Dus gaat ze naar de buren. Ze heeft bedacht wat ze gaat zeggen en er wordt na twee keer bellen open gedaan.
   "Dag buurman, ik zou willen vragen of de muziek zachter zou kunnen. Ik heb er namelijk nogal last van en ben erg gesteld op rust". 
   "Ja, natuurlijk, ik zal John zeggen dat 'ie die herrie afzet".
Wat opmerkelijk dat 'ie er zelf ook last van heeft en dan een zoon die ook weer John heet; hè, shit, dit kan geen toeval meer zijn, denkt Ines terwijl ze terug loopt.

Ze laat die gedachte snel weer los want ze wil zo ie zo verder met de waterloop. Ze heeft bedacht dat ze ook Cactusvijgen en een plant met Durianvruchten bij het water wil hebben. Weer bezig met de planten denkt ze toch ook weer aan dat opmerkelijke toeval. Misschien moet ik toch een keer naar Amerika gaan, er bestaan daar zulke bijzondere vruchten mijmert ze.

Wordt vervolgd...

zondag 30 september 2012

Lycheetomaat resultaat


Nadat we terug zijn gekomen van vakantie hebben er inmiddels vele vruchtjes aan de planten gezeten. En dus heb ik ze kunnen proeven.
De stevigheid waar ik op hoopte is deels bewaarheid met een hint naar tomatensmaak. Het beetje zoetigheid is er ook, maar wel op het einde van de rijpingsperiode.
Dus hier geldt weer dat geduld een goeie zaak is. Echter zitten er stekels niet alleen op de stam maar zelfs op de kelkblaadjes waardoor een vruchtje oogsten een ware beproeving wordt.


Horizon
een novelle, deel 3




HOOFDSTUK 2

Na een half jaar kan ze fruit oogsten van de Chinees. De plant heeft haar toch flink te pakken gehad het afgelopen jaar maar er is nu niks meer van te zien, alleen is er onderhuids nog wel iets te voelen. Ines neemt dat voor lief. De vrucht smaakt goddelijk, ze heeft geen zin hem alleen op te eten dus nodigt ze wat vrienden uit. Ze zal er een recept mee maken wat niemand ooit at.

Tijdens het etentje komt ook John ter sprake.
   "Goed hoor dat je zo'n flink besluit hebt genomen; hij was toch uiteindelijk ook niks voor jou?" zegt Marieke die haar graag wil opmonteren  over haar ervaring met John.
   "Maar jij hebt hem niet 'live' gekend", antwoord Ines. Ook Tom heeft ze uitgenodigd en hij zegt dat planten ook heel bijzondere dingen kunnen doen.
   "Oh ?, vertel....", zegt Ines.
   "Nou, Neem nou bijv. die Chinees die je kocht voor de waterloop. Die is lekker maar bezit behalve scherpe stekels óók veel geneeskracht. In het oude Egypte werd hij al gebruikt. Met succes. Ja ja, dat had je niet gedacht hè" zegt Tom plagerig.

Ines loopt nog eens naar de keuken om een extra fles wijn te halen. Het feest is wel gezellig denkt ze maar dat 'college toontje' van Tom had toch niet gehoeven. Ze mist gewoon herkenning bij haar gasten. Er wordt gedronken, gelachen en gegeten maar zowel met Marieke als Tom en ook Dolf-haar collega van het werk- heeft ze haar interesse in de waterloop niet kunnen delen. En Tom was dan wel attent om met hun die kennis over de "Chinees" te delen maar wat hád ze aan die wetenschap dat de plant ook functioneel is in China? Ze wil daar niet bij stil staan, teveel geschrokken van haar onverschilligheid jegens haar vrienden.

Wordt vervolgd...

woensdag 26 september 2012

Paradijsvogelbloem

Rust en schoonheid straalt de Paradijsvogelbloem uit. Alhoewel ik de bloem tot nu toe alleen op foto's zag. De kwekelingen groeien wel -zij het niet erg snel- en bovendien geeft ook het weer momenteel niet heel veel hoop over het vervolg. Maar het is tenslotte een Paradijsvogelbloem die alleen al met deze naam de nodige positieve impuls op een florissant vervolg geeft.




Horizon
een novelle, deel 2



   Die avond krijgt ze telefoon van de man die ze de avond daarvoor had ontmoet in een café. Hij vraagt of ze misschien zin heeft naar de film te gaan; hij kent wel een goede zegt hij. Tijdens hun eerste ontmoeting had hij verteld een Amerikaan te zijn, je kon dat trouwens al direct horen aan zijn duidelijk Amerikaanse r.

   De film was er één waar vooral veel actie inzat. Daar was Ines niet vies van en die avond vond ze het zelfs erg spannend en na de film hadden ze beiden wel zin in een biertje dus zaten ze nogmaals met elkaar in een bar.
   "Gaan we hier nu een ritueel van maken of zullen we direct maar na het volgende biertje jouw huis gaan opzoeken?"

   "Oh,..ehmm, ik wist niet dat Amerikanen zulke vlotte mensen waren", reageert Ines, "maar 't is goed hoor, 'k heb thuis nog wel een duveltje of zo".
   Door het succes met de waterloop die dag is Ines uitgelaten en wil eigenlijk het liefst direct doorlopen naar de tuin met waterloop maar John houdt haar tegen en zegt dat ze dat toch ook morgen kunnen zien. 
   "Yes man, gewoon eerst een glas donker bier en dan een heerlijk bed".
   Tijdens de duveltjes wordt John steeds grappiger en maakt veel Amerikaanse jokes die ze niet kent. Ines voelt niks meer van de aanvankelijke aarzeling die er was toen ze nog in het café zaten. Het wordt dan ook steeds vanzelfsprekender dat John haar bed bedoelt als hij het over slapen heeft.

   Met een behoorlijke kater wordt Ines wakker de volgende morgen, ze kijkt naar rechts en ziet John naast zich liggen. Hij snurkt zachtjes en dat roept een vreemd gevoel bij haar op. Hij ziet er zo tevreden uit met de situatie en dat terwijl zij zelf verwarring voelt. Ze schudt de onzekere gedachten zoveel mogelijk uit haar hoofd en staat op om koffie te zetten. 
   Als ze door het keukenraam naar buiten kijkt is haar weer direct duidelijk waarom ze deze passie heeft. De waterloop ligt daar zo glanzend in het vroege ochtendlicht dat zij meteen als de koffie aan het doorlopen is naar buiten gaat om te genieten van haar nieuwste aanwinsten. De planten staan er goed bij. Ze kijkt naar de dadelplant en begint met een harkje wat zand te egaliseren. 
   "Au!" 
   Er steekt een scherpe naald van de plant in haar hand. Bij het optillen van de hand blijft de tak met de stekel en al er inzitten. 
   "O, shit, dat doet pijn, hoor je me?" 
   Het is voor het eerst dat Ines zichzelf tegen een plant hoort praten. Ze knipt de tak door en kijkt of er geen bloed uit het gaatje in haar hand komt.

   Het ochtend licht wordt steeds helderder en haar zin in koffie steeds groter en ze loopt naar binnen. Ze had wel verwacht in de keuken John tegen te komen maar de keuken blijkt leeg. Ze zet water op om een eitje te kunnen koken en loopt door om John te gaan wekken. Tot haar stomme verbazing is er ook in de slaapkamer geen John te bekennen. Geen geluid uit de badkamer, niet uit de toilet en ze hoort ook geen douche die gebruikt wordt. 
   "John? Waar zit je, John?"
   Het blijft lange tijd stil. Het enige wat Ines hoort is haar eigen hart dat roffelt in haar binnenste. Ze denkt na; probeert zich de hele avond van de vorige dag te herinneren. Van uur tot uur loopt ze de avond na. Weer terug in de slaapkamer zoekt ze naar een aanknopingspunt; iets wat haar zou kunnen helpen een duidelijker beeld te krijgen van haar avond de dag ervoor. Maar ze vindt niks; geen hemd, geen vergeten onderbroek, geen gebruikt condoom.
   "Hè, verdomme John, waar zit je nou?"
   Geen reactie, verslagen zinkt ze neer op het bed en weet even niet wat te doen. Hij kan toch niet weggegaan zijn; dan had ze hem moeten zien vertrekken, een andere weg dan door de tuin langs haar heen is er niet. En ze had zich zo verheugd op zijn reactie als hij de waterloop bij daglicht zou zien. Ze kan zich toch niet verbeeld hebben dat hij er was of was ze nu aan het hallucineren? Om een telefoonnummer o.i.d. te vragen aan hem had ze niet nodig gevonden, ze zouden elkaar immers vaker zien? Had ze het zich allemaal maar verbeeld en bestond er simpelweg helemaal geen John in haar leven?

Wordt vervolgd...

vrijdag 7 september 2012

De Salak

Kaarsrecht en stevig steekt de Salak de hoogte in. Het is een palmachtige die vele meters hoog kan worden.
De Nederlandse naam voor de vrucht is Slangenvrucht. De schil van de vrucht leek erg op de huid van een slang al heb ik die nooit 'in vivo' gezien of gevoeld.



Horizon.
Een novelle, deel 1

De waterloop die van het noorden naar het zuidwesten gaat in haar tuin is omgeven door exotische planten. Ines is er op een tevreden manier moe van. Het heeft veel planning gekost en ook discussies met de tuinontwerper maar nu ze het ontwerp in vivo ziet is ze zielsgelukkig.
    "Ik dacht dat het me nooit zou lukken"; zegt ze giechelig tegen Tom. 
Glimlachend antwoord hij: "Je ziet het; nooit te vroeg wanhopen" .
   "Je wilt vast wel een kopje koffie", en draaiend naar de deur van de keuken; "met suiker en melk?"
Ze vindt hem een fijne vent, zoals hij de aarde op een manier van z'n hoofd en haar afschudt, het geeft haar te kennen dat hij ervaren is en plezier heeft in zijn werk.
   "Stoort het jou nou nooit dat je klanten zo weinig echt wéten wat ze willen?", vraagt ze aan hem als ze terug komt met een dienblad met koffiekoppen in haar handen.
  "Nee hoor, 't is mijn werk, ik doe 't graag. Bovendien is het spannend als je weet wat de mensen ongevéér willen en je dat dan ook echt kunt máken. Leer je de mensen ook in 't algemeen beter kennen."
  Dus zo zit het, denkt Ines bij zichzelf. Zo vaak had ze zich al afgevraagd waar ze en bij wie ze herkenning zou vinden met haar passie; tot nu toe waren haar vrienden allemaal verdwenen of toch op z'n minst verstopt achter hun werk, kinderen en partner.

Wordt vervolgd...

woensdag 29 augustus 2012

Labou Siam

Deze vrucht van deze plant heet ook wel Chayote. Ik vind het heerlijk om me een pionier te voelen op dit gebied.Toch zal ik ooit beginnen met iets meer dan alleen constateren en verwonderend schrijven over alle planten die ik ontdek door ze te eten en de pit vervolgens te zaaien.

Vooralsnog houdt het niet op; die pionierstocht. Deze vrucht hoort bij de komkommerfamilie, is ook direct te zien aan de lange tentakels die steun zoeken. Maar ik zal nu ook naarstig gaan zoeken hoe de plant gesteund kan worden als het groeiseizoen zo'n beetje over is en dus de herfst/winter voor de deur staan.

maandag 6 augustus 2012

De Kiwi (vervolg)

Het is een echte doorzetter, deze kiwiplant. En dan vooral omdat 'ie groeit en groeit, ook al is de draad waar hij zichzelf omheen draait allang aan het eind.
Nu blijkt dat hij naar beneden zal 'moeten' gaan om meer draad te vinden houdt 'ie dat voor gezien, en groeit weer omhoog ook al komt 'ie dan in een knoop terecht met z'n eigen steel.
Conclusie: een kiwi kan steeds verder groeien maar komt vroeg of laat altijd met zichzelf in de knoop.


dinsdag 10 juli 2012

Lycheetomaat en de eerste vruchtjes

Na de bloei komt de vruchtzetting dus ben ik blij nu te kunnen melden dat de lycheetomaat vruchten heeft, al zijn ze nog niet volgroeid. Proeven zal ik ze pas als we terug zijn van vakantie. De bevruchting heb ik wel met een penseeltje proberen te doen, maar weet niet of dat wel nodig was. Er waren insecten in de kas dus misschien hebben zij ook een handje geholpen.

dinsdag 5 juni 2012

Lycheetomaat in bloei


De planten staan nu in de kas, nadat zij in huis al waren begonnen met bloeien. Misschien zal ik met een penseeltje voor de bevruchting zorgen.

zondag 20 mei 2012

Lycheetomaat

Gekregen van een mede-tuinierder als zaad. Het is een kruising tussen de lychee en de tomaat. Het is ook een heftige steekplant met veel prikkers. Nu ben ik dat wel een beetje gewend met andere exoten die hun huid duur verkopen. De prikkers heb ik wel gevonden al zijn ze een stuk dunner aan deze planten en minder scherp dan die van de Ziziphus Jujuba (op mijn blog ook wel prikplant). Misschien dat wanneer de planten ouder worden de naalden ook steviger worden.
Ik heb hem nu weer in een grotere pot kunnen zetten tot de tijd dat hij hopelijk naar buiten gaat. De smaak blijft toch steeds een reden om te fantaseren. Ik hoop dat 'ie zoet en ook een beetje stevig is.

donderdag 19 april 2012

De Okra



Ik teelde vorig jaar de okra. Dat ging best goed tot bleek dat zij kennelijk niet de grond hadden gekregen die ze willen hebben. Het resulteerde in een erg magere oogst. Maar ja, kweekgek als ik ben zag ik het zakje liggen en dacht 'ik ga het nog eens proberen'. En ja hoor, er komen er weer 4 boven en iedere dag nieuwe. Erg snel en ik verheug me nu al op de mooie bloemen die ze dragen.
En wat de grond betreft; er ligt weer veel mest op de tuin dus er kan eigenlijk niks mis gaan (hoop ik). En waarom nu eens niet 'eerder' zijn dan de plantjes? Met deze gedachte zet ik de kwekelingen hier nu al zo vroeg in beeld.

donderdag 29 maart 2012

Muskus kalebas



Er zijn vele namen voor deze vrucht. Ik hoop dat ik de goede heb gekozen. Zeker is in ieder geval dat 'ie een snelle groeier is net als de andere planten uit de kalebas familie. De vrucht heeft nu ook zijn plaats in de keuken verdient; goed klaargemaakt is 'ie heerlijk. Het zoetige van het vruchtvlees schept hoge verwachtingen.

De zaden heb ik net als van sommige andere vruchten hier op het blog verzamelt na de vrucht gegeten te hebben. En ook weer in zo'n winkel gekocht die bijzondere vruchten verkoopt.

vrijdag 16 maart 2012

Chinapeer


Weer zo'n interessante vrucht uit een ver land afkomstig. En hij groeit snel!

Wat valt er nog meer te zeggen over een vrucht die exotisch en tevens lekker is? Vraag mij af in zulke gevallen wat de oorzaak is dat 'ie hier in Nederland niet 'bekend' is. Waarschijnlijk het klimaat, het grondtype en misschien ook commerciele verzadiging van aanbod? Er is al zoveel dus waarom nu weer een andere peer soort? De Nederlandse peren zijn erg lekker maar de chinapeer is net weer even anders.

maandag 27 februari 2012

Pitahaya of Cactusvijg? vervolg...

Het is nu een jaar geleden dat ik het zaadje van deze plant in de grond deed. En ga er vanuit dat het de Pitahaya is. Dus zal ik verslag doen over z'n groei en afmeting.
Verleden jaar schreef ik dat 't kleintje 1 cm was, nu kan ik melden dat 'ie dik 6 cm. 'groot' is. En dat in een jaar tijd. Nou, een snelle jongen is 'ie dus niet, maar wat verwacht je van een cactusachtige? Ik heb hem af en toe wat speciale voeding (cactusvoeding) gegeven.
Kan iemand mij uitsluitsel geven of het nu een Pitahaya of een Cactusvijg is?

vrijdag 10 februari 2012

Lychee en grote onbekende

Wat ik niet weet en pas zal weten
als de vormen heel bekend en duidelijk zijn

zo is een plant die nog niet besloten heeft
de vorm prijs te geven aan een wereld erbuiten

tot die tijd heb ik de vrijheid te besluiten
wat ik het liefst doe met deze vrijheid

fantaseren is zo mooi
en wat kan je ermee voor 'n kwaad doen

ik hou het erbij dat het mij het liefste is
de vrijheid van de fantasie ook al is het zonder garantie.

zondag 29 januari 2012

Pindastruik


Bij Intratuin gekocht: een bakje pinda's. Daarvan zijn er al twee uitgekomen.Eerst geprobeerd met pinda's uit de supermarkt maar dit was steeds zonder succes.
Ze groeien snel merk ik, heel leuk te zien gebeuren. En zolang als er vanwege de winter nog niet veel gebeuren kan in de tuin, vind ik dit super! Ben benieuwd natuurlijk hoe het verder gaat. En of ik hier ooit pinda's van zal oogsten.
Zuid Amerika komt 'ie oorspronkelijk vandaan en toen door de Spanjaarden 'meegenomen' naar Europa. Zo leer ik iedere dag iets nieuws.

maandag 23 januari 2012

Chirimoya, vervolg

De Chirimoya is uitgekomen. In het vorige stukje over deze plant schreef ik nog Cherimoya maar nu met het officiële papiertje dus met dubbel i.
Voor zover als het nu is kan ik van ontkieming wel zo goed als zeker zijn. Er zijn er meerderen nog aan het uitkomen.
De zaden komen uit een vrucht die door een vriendin (en ex-collega) meegebracht werd. Op de markt van Enschede gekocht. Het volwassen exemplaar kocht ik bij een kweker. En vrienden uit Spanje kenden de vrucht van naam wel maar hadden er nooit één gekocht.
In de tijd dat ik in Spanje vertoefde (kleine 2 jaar) was ik niet bezig met de kweek en dus heb ik de vrucht destijds ook nooit, in ieder geval nooit bewust, geproefd. Maar nu dan toch. En hij is heel bijzonder! Heel zoet, bijna namaak zoet. Ik zal hem nog een keer moeten proeven om ook hierover zeker te zijn.

dinsdag 10 januari 2012

Ananas uit zijscheut


Het nieuwe jaar luid ik in met een nieuwe jonge Ananasplant. Een moederplant heeft een zijscheut gemaakt en daaraan begint zich een kleine Ananasplant te vormen.