De Kasdruifstek

Ik heb even niet een nieuw plantje om over te schrijven, toch wil ik zoals altijd minstens eens per maand een nieuwe blog maken. Dus grijp ik nu naar het fenomeen stekken. Dat is zowaar gelukt, zo moeilijk is het inderdaad niet, en het gaat hierbij om een kasdruif.
Hij staat al enige tijd niet in de kas maar in de tuin, zodoende heb ik gedacht hem te 'moeten' stekken voor hij afsterft vanwege de winter. Jammer genoeg heeft één exemplaar het opgegeven, de ander echter staat stevig in de grond en groeit gestaag.
Nu na gaan denken waar ik de plant zal zetten als het dadelijk zomer wordt. Er is niet zo ontzettend veel ruimte in de kas, en de ruimte die er is gebruik ik toch het liefst voor de exoten uit 'nog' warmere streken.

Horizon

Een novelle, deel6

HOOFDSTUK 3

Terug van hun reis naar 'het grote Amerika' hebben Pieter en Ines blijvend een leuk contact. Het is Pieter wel opgevallen dat Ines met de planten 'praat'. En dan alleen met diegeen die ze de moeite waard vindt. Ze zeggen natuurlijk nooit iets terug.
Ze spreken elkaar altijd even bij de yoga les en na de reis kennen ze mekaar toch iets beter als daarvoor.
   "Nog nieuwe dingen gezien of gehoord?" vraagt Pieter.
   "Hangt ervan af wat je wilt zien of horen, denk ik?!"
   "ja, ja, je bent toch ook een mooie hè",  antwoordt Pieter terwijl hij er helemaal niet zeker van is of er een reactie van hem verwacht wordt."Maar zeg nou eens, als je praat tegen planten dan bedoel je daar toch niet iets mee?"
Pieter frommelt wat nerveus aan zijn paardenstaart. En hoewel ze ieder een eigen kamer hadden in Amerika en er niks op intiem gebied of zo gebeurde, toch richt hij een zachte en ook iets meewarige blik op haar.
   "Sorry hoor Pieter, maar mis ik soms iets?"
   "Nou ja, in Amerika had je het toch over het praten met planten en zo en ik vroeg me gewoon af of je dat nog steeds doet. En of je dan verwacht een antwoord te krijgen of zo?"
   "Maar jij weet toch dat planten dat niet kunnen?" vult Ines aan. Weer krijgt ze een meewarige blik als antwoord.
   "Nee, dat kunnen ze inderdaad niet, wees gerust ik ben niet gek. Het zou wat moois wezen, als Monique dat tegen haar studie genoten moet vertellen als er naar gevraagd wordt."
   "Maar je hebt wel voorkeur toch, tegen welke plant je praat en welke niet?"
Ines zegt: "kom vanavond anders even langs, dan praten we verder en leg ik je alle ins en outs uit".

Nu had Ines een belofte gedaan en normaal, zo wist ze uit ervaring, was dat geen probleem en deed ze wat ze had beloofd. Maar op haar fiets richting huis piekert ze wat ze nou aan Pieter zal gaan vertellen. Want ze weet tenslotte eigenlijk niks meer zeker. Die hele episode met John of die nou bestaan had of niet, haar fanatisme over de kweek en waterloop en nu die aardige Pieter. Ines begint steeds harder te trappen, en door haar rondtollende gedachtes gaat ze nog sneller op de pedalen staan.
   "Ik ben niet gek", had ze tegen Pieter gezegd, en nu moest ze het antwoord weten en geven aan hem als hij vanavond kwam. Wat ze in ieder geval zou doen is hem precies vertellen hoe dat nou ging met de waterloop. En misschien zou hij haar daarmee kunnen helpen en zou ze John of 'ie nou bestaan heeft of niet kunnen wissen uit haar hoofd.

Wordt vervolgd...