De Pawpaw is ook een schitterend mooie plant. Z'n blad lijkt wel bewerkt met een spuitbus die zo een heel geleidelijke overgang van donker groen naar lichtgroen heeft gemaakt. En dan op ieder blad. Nou, nee dus; zo'n blad moet je niet met zo'n stinkend goedje willen associëren.
Nee, het enige wat ik moet en daarom ook wil doen is de bloemen zien en daarna de vruchten proeven van deze plant. Echter zal ik toch op een periode van minstens vijf jaar moeten rekenen voor het zover is. Aangezien ik geduld heb geleerd te koesteren kan ik dat ook bij de paw paw gebruiken. Naast dat de bladeren een bijzonder subtiele kleurschakering bezitten verstaan ze ook de gave om nonchalant mee te waaien met de wind. Ik leer dus weer van een plant die ik kweek; gewoon rustig afwachten tot een volgende fase in het groeiproces zich aandient. Nu nog even weten of de boom van nonchalance houdt. Zo relaxed als deze plant staat mee te waaien ; ik denk dat het wel snor zit.
Guido Gezelle : Nochtans o ruisend ranke riet,
BeantwoordenVerwijderenuw stem is zo verachtlijk niet !
God schiep den stroom,God schiep Uw stam,
God zeide :,, Waait !...'' en 't windtje kwam,
en 't windtje woei,en wabberde om
uw stam, die op en neder klom !
God luisterde...en uw droevig lied
behaagde God,o ruischend riet !
Guido Gezelle :
BeantwoordenVerwijdereno Winden,waait om 't groene kind
des lands, uw zacht-,uw zoetsten wind ;
o dauwrijk dagen
des morgenstonds, o wolkenvloed,
verleent het koorn, dat kenen doet,
uw welbehagen.