De zachte harige kiwiplantjes vragen wel heel veel discipline van me; ik moet er niet teveel aanzitten maar wíl zo graag omdat het zo bijzonder aanvoelt! Nu zijn ze nog niet erg groot en dus behandel ik ze geduldig en met aandacht. De zachte "zoete" blaadjes doen me denken aan het strijkorkest wat zonder harde, directe houtblazers hun klank heel verwarmend kan neerleggen.
Als ik in de tuin ben zit ik soms in de kweektunnel die wij bouwden. Gisteren zat ik daar en had hetzelfde gevoel als 'vroeger' in de tent omdat het zachtjes regende. Een vriendelijke regen was het gister, zo vriendelijk als de kiwi plantjes voelen met de zachte haartjes op de blaadjes. En dat alles door een niet-verorberde Kiwi te zaaien!Nu staan ze nog binnen en omdat ik wel uitkijk om ze te snel buiten of in de kas te zetten geniet ik van alle mooie herinneringen die ze bij me oproepen.
en zo zien de blaadjes van het muizenoortje eruit
BeantwoordenVerwijderenjou verhaal doet me denken aan het volgende van guido Gezelle
Als de ziele luistert
spreekt het al een taal dat leeft,
't lijzigste gefluister
ook een taal en teeken heeft:
blaren van de boomen
kouten met malkaar gezwind,
baren in de stroomen
klappen luide en welgezind,
wind en wee en wolken,
wegelen van Gods heiligen voet,
talen en vertolken
't diep gedoken Woord zoo zoet...
als de ziele luistert !