De vrucht van dit schepsel bleef klein vorig jaar. Dat vind ik jammer want ik heb het gevoel dat 'ie lekker van smaak en mooi van uiterlijk wel een favoriet zou kunnen worden. Dit jaar dus vroeg gezaaid en de eerste vruchtjes zitten eraan. Meloenpeer wordt 'ie ook genoemd en dat duidt toch op een exotische vrucht. Vandaag heb ik wel al de eerste (echte) meloen gegeten, hoewel ook te klein was 'ie heerlijk zoet.
De Pepino komt van ver; hoe kan het ook anders. Maar om niet eenkennig te worden heb ik dit jaar een stukje grond bewaard waar ik de vergeten groentes van Hollandse bodem verbouw. En bij een goed gebruik ervan in de keuken zijn deze ook nog helemaal niet zo gek! Dat is echter voor een ander blog, nu zal ik me concentreren op de variatie die ik vanaf nu in mijn verhaaltjes probeer te gebruiken. De herinneringen aan bezoek van en aan Spaanse bodem hebben met mijn interesse voor de Pepino natuurlijk veel te maken. Want wat blij kan ik worden als vrienden uit Spanje hier op bezoek komen!
Echter landen als Colombia en Peru zijn de landen waar de Pepino het eerst zijn opwachting maakte en hoewel 'ie nu ook op Spaanse bodem gekweekt wordt, zijn voor mij toch de hoogland gebieden van de anderen favoriet. Want mijn hart ligt en lag toch echt in de bergen met daarbij het liefst het grote onbekende.
