Veel blad dat mij omgeeft, geeft te denken
Veel groei zo rap, zo totaal met zichzelf tevreden
Maar ik denk; wat is dit, en wat is dat nou ook alweer
Maar concludeer alleen: dat alles heeft een reden
Als een plant niet happy is met licht
Of totaal verzuipt in water
Dan lijkt de noodzaak te veranderen
Wat stoort maakt verbetering voor later
En als de plant gelukkig is, is er lucht en licht, zo ook voor mij
Te hopen dat ik steeds de sleutel van het leven vind
Als de planten mij maar wijzen
Waar en hoe te gaan, aan de hand genomen als een kind.
===========
Horizon
Een novelle, deel7
Een novelle, deel7
HOOFDSTUK 4
"Oh, deleten wil je hem?" vraagt Pieter aan Ines, in de tuin gezeten met een kop koffie.
"Hè, pardon, ik ben toch geen computer?" zegt Ines.
"Daar zul je van opkijken hoor, hoeveel kennis je kunt manipuleren"
Stomverbaasd over deze plotselinge omslag in haar hoofd over Pieter staart zij hem aan.
"Ja, zoals je computers kunt deleten, zo kan je ook mensen deleten. Iedereen heeft een harde schijf, alleen wordt 'ie door de meeste mensen niet goed gebruikt. Ik kan het je leren".
"Toch niet met veel hokus, spokus?"
"Nee hoor, heeft gewoon te maken met genieten van je eigen prestatie".
"Tevreden zijn dus?"
"Precies, niet zo moeilijk toch?"
Voor Ines is het te gemakkelijk gedacht. Zij had gedacht met een yoga freak te maken te hebben, nu blijkt hij een computernerd te zijn.
"Het enige wat we ervoor nodig hebben is een beeld in je hoofd van iets waar je ongelooflijk van hebt genoten. Vervolgens ga ik wat tegen je aan praten en wis je wat je wilt".
"Als het zo simpel is wil ik het wel natuurlijk". Ines schuift wat heen en weer op haar stoel om comfortabel te zitten, "nou, ik ben er klaar voor".
"Oké, heb je het beeld in je hoofd van waar je zo tevreden over bent?"
Ines knikt.
"Omdat wij dat beeld gaan gebruiken om een ander beeld weg te halen is het alleen nodig dat je weer een ander beeld hiervoor in de plaats zet. Volg je me nog?"
Weer knikt Ines.
"Dus als je nou John weghaalt met die trotse Ines die je nu bent, komt daar het beeld ervoor in de plaats dat nu in je hoofd zit".
Het was heel gemakkelijk geweest en Ines had Pieter hartelijk bedankt voor deze wending die ze had kunnen maken door zijn bezoek. Toch is ze zelf niet tevreden over haar spraakzaamheid tegen de planten. Maar ze wil het wel kunnen blijven doen en zich geen zorgen maken over wat 'de anderen' er wel van zouden denken. Dat moet niet zo moeilijk zijn, per slot van rekening was het deleten van John ook snel gepiept. Het enige wat ze zou moeten doen is haar lastige buren 'deleten'.
"Hé mam, wat ben jij nou aan het doen?" vraagt Monica als ze de tuin binnenstapt voor een onverwacht bezoek. Ines is bezig bij de waterloop om bordjes met de namen van de planten te plaatsen.
"Dag lief, leuk dat je langskomt, vanwaar die eer?"
"Gewoon zomaar, maar wat ben je nou aan het doen?"
Monica was altijd al een meid geweest die recht op haar doel afging en ook nu kan Ines alleen maar glimlachend antwoorden:
"ik ben de namen van de planten erbij aan het zetten, zoals je ziet. Maar kom verder, ik zal even een pot thee gaan zetten".
Ines heeft bedacht dat wanneer zij de originele namen leest al pratende tegen de plant zij toch op z'n minst een reactie kan verwachten. Op een manier die ze nu nog niet kent. Want er zijn toch zoveel nog onbekende verschijnselen op welk gebied dan ook?
Wordt vervolgd...
