Fijn; er zijn eindelijk een aantal dadels opgekomen! Ik heb er al één in een apart potje gezet met de gedachte dat deze ook wel wat privacy zou waarderen. De anderen zullen volgen. Ik kocht de dadels in een gewone supermarkt.
Hoe het vervolg zal zijn van de groei weet ik uiteraard niet, al kan ik wel constateren dat er schot zit in diegeen die ik zijn privé plekje gaf.
Horizon
Een novelle, deel 4
De brug die de mannen bouwden is een Japanse. Aan de ene kant staan de Chinees met de andere prikkers en aan de andere kant de andere exoten die niet prikken. Het water kabbelt zachtes onder de brug door.
Door dit rustige kabbelen raakt Ines zélf helemaal rustig. Ze moet denken aan haar meditatie ervaring en gaat in yoga-houding op het bruggetje zitten. Na enige tijd zet ze het zacht zoemen in wat steeds luider wordt. Enkele nieuwsgierige mensen kijken uit de ramen. Ines ziet dat niet, ze zit met haar ogen dicht. Maar ze hoort wel het geluid van dichtslaande ramen. En dan het gedreun van een radio die brutaal de rauwste hardcore punk uitbraakt.
Oh, zit het zo, denkt ze en inmiddels helemaal uit haar meditatie gehaald staat ze op om te kunnen zien waar het geluid vandaan komt.
De buren van haar net gekochte huis had ze wel ontmoet zij het alleen kort. Dat zal dan wel die puber zijn, denkt ze onwillekeurig. Ze heeft zelf ook een kind maar die is kortgeleden het huis uitgegaan. En Ines houdt van haar dochter maar vindt deze vernieuwde vrijheid heerlijk. En om dat nou te zien vergallen, amehoela dat wil ze niet.
Dus gaat ze naar de buren. Ze heeft bedacht wat ze gaat zeggen en er wordt na twee keer bellen open gedaan.
"Dag buurman, ik zou willen vragen of de muziek zachter zou kunnen. Ik heb er namelijk nogal last van en ben erg gesteld op rust".
"Ja, natuurlijk, ik zal John zeggen dat 'ie die herrie afzet".
Wat opmerkelijk dat 'ie er zelf ook last van heeft en dan een zoon die ook weer John heet; hè, shit, dit kan geen toeval meer zijn, denkt Ines terwijl ze terug loopt.
Ze laat die gedachte snel weer los want ze wil zo ie zo verder met de waterloop. Ze heeft bedacht dat ze ook Cactusvijgen en een plant met Durianvruchten bij het water wil hebben. Weer bezig met de planten denkt ze toch ook weer aan dat opmerkelijke toeval. Misschien moet ik toch een keer naar Amerika gaan, er bestaan daar zulke bijzondere vruchten mijmert ze.
Wordt vervolgd...