Abrikozenplantje

Weer een heerlijk moment is het zien dat een abrikozenpit uitloopt. En omdat ik het al een tijdje probeer en toch zeker weet dat ik het gisteren niet zag is het des te mooier. Het betekent dat als de pit wil en de omstandigheden goed zijn, hij snel groeit. Of ben ik nou te kort door de bocht?
Nalezend over deze heerlijke vrucht lees ik dat het ontdekt werd in het verre oosten. Dan nu thuis in Holland, kan ik me verbeelden dat ik dáár ben omdat ik geen mallemoer versta van wat de buren elkaar hier toeroepen (schreeuwen).
Maar ook een plant wil liever niet alleen zijn of je moet niet geven om de vruchten. En dus heb ik er nóg een nodig voor de volgende levensfase. De spanning blijft voor het vervolg......



Vervolg. Er is een tweede plantje uitgekomen. Ze zullen elkaar moeten bevruchten dus ik laat ze maar even met rust........

Avocadobomenbos

Je (ik) kunt wel een tijd lang gekscherend de planten groeiend uit een avocado pit allemaal bij mekaar het avocado- bomenbos noemen, maar nu wil ik er toch iets over schrijven. Ik zette ze in de tuin -nadat ze een tijd in huis gebivakkeerd hadden- een paar maanden geleden, en natuurlijk gaan ze verder uitlopen. Vruchten zullen ze nooit krijgen dus waarom de moeite? Vanwege de interesse geloof ik en óók de fijne herinnering van iedere dag Avocado eten in Chili.
Maar ik ben wel zo ongeveer begonnen met deze pitten in de grond te doen dus waarom niet in mijn blog? Omdat ik me niet schuldig wil voelen als zou ik gebrek hebben aan interesse voor deze heerlijke vrucht komt 'ie er nu in. Daar waar de inmiddels afgevallen bladeren zaten, loopt de plant gewoon weer uit. Wat fijn toch dat er die sterke wil tot leven is, ook de avocadobomen sluit ik in mijn hart.

Okrabloem

Als er iemand twijfelt aan mijn evt. passie óók voor bloemen, is hier nu de Okra-bloem. Dat is niet alleen een consumptie kweek. Twee jaar geleden hebben wij een paar vruchten ervan kunnen eten maar veel te weinig om er een schotel van te maken zoals die op het kooklijstje staat. Dus in de hoop er dit jaar meer te kunnen oogsten ben ik vroeg begonnen met zaaien en resulteert dat nu in een vroege bloei. De planten staan in de kas en ik moet ze dus gecontroleerd water geven. Nadat de eerste bloem afviel stond ik hulpeloos met de handen in het haar en dacht 'het zal toch niet?'. Sindsdien ben ik erg 'kien' op de andere bloemen in wording.
Het resulteert in weer een bijzonder gave, zachtgele Okrabloem.

Pitahaya of Cactusvijg?

Pithaya of cactusvijg ?
Ik weet het niet, heb beide zaadjes in de grond gedaan. Dit exemplaar van wat het ook mag zijn zit nu in ieder geval in een groeispurt. Heb ze een paar maanden terug in de grond gedaan.
De foto is wel met een macrolens genomen, hij is 'in het echt' maar 1 cm hoog.

De Vijgenboom

De vijgenboom staat er al een tijdje (een half jaar ongeveer) en is sindsdien voor het eerst aan het uitlopen. Echter..... veel bladeren worden geel. Bah, het is ook altijd wat, nooit kan het eens gewoon vanzelf goed gaan. Van mijn lijf weet ik dat inmiddels, die kan het niet in z'n (haar) eentje goed doen, maar mijn kweek?...... Natuurlijk komt het goed, het is me nu duidelijk dat ook een vijgenboom op z'n tijd een flinke plens water nodig heeft.
Hij heeft nu vele uitlopers. Met name lijkt de boom vanuit de grond herboren te willen worden en het zijn dan deze wortelstekken (die ik in potjes zet), waarmee de vijg het nageslacht wil voortbrengen. Mij best, als er maar vijgen aankomen.
Natuurlijk denk ik daarbij aan mijn ziekte die enorm geblokkeerd zou worden als de fout in mijn lichamelijk materiaal -de grote onbekende- opgeheven zou worden. De vijg herboren dan ik herboren. Geflankeerd door zomer bloemen voel ik me helemaal hemels. En ik droom nog even verder.........