Ei kwijt...

De duif lijkt uitgevlogen te zijn. Gelukkig, want het broertje of zusje is eerder deze week te grazen genomen door een kat vermoed ik, en eerder was moeder of vader duif al een ei kwijt geraakt die uit het nest was gevallen. Ik verbeeld me soms dat ik die duif ben en op vleugels uitvlieg de wijde wereld in.
Tja,… ik schrijf dit om te vertellen dat ik voorlopig geen tekst meer zal maken voor mijn blog. Het kweekseizoen is begonnen en het weer trekt me naar buiten om in de tuin te doen wat ik wil en dat is woelen in de grond, zaaien, onkruid trekken en nog zoveel meer.
Ik begon april 2011 en nu 3 jaar later vind ik het een mooi moment voorlopig op te houden met schrijven over al die bijzondere, of minder bijzondere, gewassen die te kweken zijn in Nederland.

Opnieuw Cherimoya

Weer deze overheerlijke zoete vrucht gegeten en de zaden verzameld. Nu zijn ze aan het ontkiemen en ik krijg al het idee mijn volgende bomenbos een Cherimoya bomenbos te laten zijn. Een andere naam is roomappel voor deze vrucht die ik bij deze mijn oogappel noem.
Hopelijk heb ik de grote, van een kweker, die in de tuin staat in een pot, niet verpest door het bij sterke wind daar te laten. Ik zag hem schudden en dacht o jee, als dat maar goed gaat. En toch liet ik hem daar….. 
De volgende keer dat ik in Zuid Spanje zal zijn ‚moet’ ik toch echt een plantage van Cherimoya’s bekijken.

Het Mispelbomenbos

In het verlengde van mijn Avocadobomenbos dan nu het Mispelbomenbos. En dan gekweekt in de tuin hier. Het bos is nog jong en toch al goed gebladerd.
Voorheen dacht ik nooit aan een mispel boom, ik kende de vrucht dan ook niet, alleen door het bestaan van de toko achtige winkel leerde ik het kennen. Inmiddels weet ik dat het een prima boom is om ook in Nederland te kweken.
Blijft me alleen de vraag: waarom zie ik ze dan nooit liggen in de supermarkt?

Lychee, vervolg

Het is geen nieuweling maar de kleur en mijn kweekgekte zorgt ervoor dat ik weer vele nieuwe lycheeboompjes rijker ben. 
Deze keer zal ik ze echt in huis houden (in potten) en bij kou zeker binnen zetten zodat ze het dit jaar en hopelijk langer blijven leven.
De kleur vind ik adembenemend mooi. Een rood schijnsel dat door de fragiel ogende blaadjes lijkt op te leven.  Het plantje van deze vrucht, afkomstig origineel uit China, doet me echt aan het sierlijke porselein denken waar de Chinezen uit stijlvolle porseleinen kopjes of kommetjes hun thee uit drinken.

Petehboon

…En dan zijn er toch altijd weer nieuwe ontdekkingen. De vrucht (boon) smaakte nog niet erg uitgesproken, het plantje daarentegen is erg mooi! Na wat googelen lees ik dat in landen waar de boon vandaan komt, het inmiddels tot onkruid wordt gerekend. Een zeer snelle groeier dus, tenminste daar waar het warm is. Peteh boon heet 'ie en wordt ook wel stinkboon genoemd. Van die stank heb ik in het gerecht niks meegekregen, misschien een volgende keer?
De boon komt oorspronkelijk uit Suriname maar komt ook voor in Indonesië en andere Aziatische landen. Ik zal maar weer eens gaan nadenken waar ik het gewas laat als het de groeidrift heeft.

Hopeloos enthousiast (zoete aardappel)

Een beetje te vroeg, maar daarom ben er ik niet minder gelukkig om de eerste zoete-aardappelen uit de grond te halen. Door deze vondst, opgegraven uit de grond, moet het voornemen voorlopig niet te schrijven even wijken voor 'hopeloos' enthousiasme.
Volgende keer zullen ze groter zijn als ik ze oogst, dus over een maand of wat een formaat hebben van de toko waar ik ze tot nu toe kocht.

Even Wegwuiven...

Ik had mezelf 'beloofd' minstens eens per maand een blog te schrijven. Maar realiseer me dat ik voor het eerst daar geen gevolg aan geef. Een mooie aanleiding vind ik om even te stoppen met mijn blog. Ik ben een nieuwe cursus begonnen en die vraagt tijd en aandacht.
Ik zeg even, omdat ik me wel weer eens zie herstarten met mijn schrijven over vooral de exoten die met zo boeien.

Tot die tijd wil ik allen die mijn blog gelezen hebben bedanken en vriendelijk 'even wegwuiven'.

Tot anders!